Encyklopedja Kościelna/Ekkehard IV
| <<< Dane tekstu >>> | |
| Tytuł | Encyklopedja Kościelna (tom IV) |
| Redaktor | Michał Nowodworski |
| Data wyd. | 1874 |
| Druk | Czerwiński i Spółka |
| Miejsce wyd. | Warszawa |
| Źródło | Skany na Commons |
| Indeks stron | |
 Artykuł w Wikipedii
| |
Ekkehard IV, scholastyk moguncki, ur. około 980; bratem jego był Immo, opat klasztoru ś. Jerzego w Wogezach. Pochodzenie i miejsce urodzenia ich nie jest wiadome. Dzieckiem będąc, E. IV przybył do St. Gallen i tu pobierał nauki u Notkera, przezwanego Teutonicus, albo Labeo, który miał być jednym z najuczeńszych ludzi swojego czasu. Później udał się do Moguncji na wezwanie arcbpa Aribo i kierował tamtejszą szkołą katedralną. Z pism jego większe mają znaczenie: 1) Casuum St. Galli continuatio, rozpoczęte przez Raperta (ap. Pertz, Mon. hist. Germ. t. II), ciekawy obraz obyczajów i życia w wiekach średnich. 2) Liber Benedictionum, cod. Sang. n. 393 na 131 arkuszach pargaminu, autograf E'a, obejmuje poezje, napisy, błogosławieństwa, carmen Raperti de St. Gallo wierszem łacińskim z glossami, zawierającemi bogaty materjał do historji St. Gallen. 3) Większe poematy: Vita Waltharii manufortis zaginęła, Rythmi de s. Otmaro abbate (ap. Petrz. 1. c.)
